کالیبراسیون مدل منطقه¬ای سیلاب با استفاده از روش دیکن در مناطق فاقد آمار (مطالعه¬ی موردی حوضه شیوند خوزستان)

به طور کلی در مطالعه­ی سیلاب دو دسته اطلاعات ارائه می­گردد که عبارت است از حداکثر دبی لحظه­ای و هیدروگراف سیلاب با دوره­های برگشت مختلف. هدف از این پژوهش تعیین ضرایب منطقه­ای معادله دیکن جهت محاسبه حداکثر دبی سیلاب در هر دوره برگشت می­باشد. در این مطالعه به­دلیل فقدان آمار اندازه­گیری در حوضه شیوند از اطلاعات  ایستگاه­های مجاور استفاده شد. آمار حداکثر دبی لحظه­ای سیلاب رودخانه­های واقع در پیرامون محدوده طرح پس از جمع­آوری و کنترل، تصحیح و تکمیل گردید. سری درازمدت آماری دبی اوج سیلاب توسط توزیع­های احتمالاتی مختلف مورد تحلیل فراوانی واقع شد و براساس نتایج آزمون­های آماری بهترین توزیع برازش یافته بر سری آماری سیلاب هر یک از ایستگاه­های هیدرومتری انتخاب گردید. مقادیر دبی اوج سیلاب با دوره­های برگشت مختلف در تمام ایستگاه­ها با استفاده از توزیع منتخب برآورد گردید. سپس با ایجاد روابط همبستگی بین مساحت ایستگاه­ها و مقادیر دبی سیلاب در هر دوره برگشت، معادله­ی دبی- مساحت در هر دوره برگشت بر اساس رابطه­ی دیکن به­دست آمد. با ایجاد همبستگی بین مقادیر C و N (ضرایب معادله­ی دیکن) با دوره برگشت سیلاب، دو معادله برای محاسبه C و N بر حسب دوره برگشت سیلاب به­دست آمد. با جای­گزین کردن این معادله­ها به­جای C و N در معادله دیکن، معادله­ی نهایی جهت برآورد سیلاب در منطقه طرح پیشنهاد گردید و با استفاده از آن مقادیر سیلاب با دوره­های برگشت مختلف برای حوضه شیوند تخمین زده شد.