اثر محلول¬پاشی نیترات¬آمونیوم بر خصوصیات کمّی و کیفی ﭘرتقال تامسون¬ناول

محلول­پاشی نیتروژن از مهم­ترین برنامه­های کودی برای مرکبات در ایران به شمار می­رود، که نتیجه آن کاهش شستشوی نیترات و جلوگیری ازآلودگی آب­های زیرزمینی است. هدف از این پژوهش تعیین بهترین غلظت محلول­پاشی کود نیترات­آمونیوم بر روی درختان پرتقال تامسون­ناول جهت رسیدن به حداکثر محصول در واحد سطح از نظر کمی و کیفی می­باشد. محلول­پاشی با غلظت­های 4/0، 8/0 و 2/1 درصد طی دو مرحله و هر مرحله در سه غلظت متفاوت، با توجه به مقدار ازت کود، بر روی درختان ١٠ ساله با پایه نارنج انجام شد. مرحله اول در فروردﻳﻦ­ماه (25/0، 5/0 و 75/0 درصد) و مرحله دوم در اواخر ﺗﻴﺮماه (15/0، 30/0 و 45/0 درصد) صورت گرفت. برداشت میوه طبق روال منطقه، در آذرماه انجام شد و فاکتورهای کمی و کیفی شامل: قطر، طول، وزن، ضخامت پوست میوه، ویتامین C، درصد مواد جامد محلول در آب، اسیدیته و عملکرد اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد تیمارهای نیترات­آمونیوم با غلظت 8/0 و 2/1 درصد به­ترتیب افزایش معنی­داری را در عملکرد و میانگین وزن میوه نسبت به شاهد داشته­اند. هم­چنین کاهش معنی­داری را در نسبت ضخامت پوست به میانگین قطر میوه در تیمار 4/0 درصد مشاهده شد. در مجموع تیمار کودی نیترات­آمونیوم با غلظت 2/1 درصد بهترین ­پاسخ را در اکثر موارد اندازه­گیری، به­عنوان بهترین غلظت محلول­پاشی معرفی می­گردد.