تاثیر والد پدری بر نجات جنین در سه رقم انگور (Vitis vinifera L.) بیدانه

در این پژوهش اثر نوع والد پدری بر میزان جوانه­زنی تخمک سه رقم انگور استنواسپرموکارپ، ارقام فلیم‌سیدلس، یاقوتی و عسگری بررسی شد. گل‌های این ارقام پس از اخته شدن، با دانه‌های گرده ارقام پدری، بیدانه سفید (والد بیدانه)، دیزماری یا مهدیخانی (والد دانه‌دار) و خودگرده‌افشانی (شاهد) گرده افشانی شدند. تخمک‌ها 40 روز پس از گرده‌افشانی از حبه‌ها بیرون آورده و در محیط کشت نیچ و نیچ حاوی یک میکرومولار جیبرلیک اسید، 10 میکرومولار ایندول استیک اسید و 2/0 درصد زغال فعال کشت شدند و پس از جوانه زنی به محیط کشت MS با نصف مقدار نمک‌ها انتقال یافتند. نتایج نشان­داد که ژنوتیپ والد پدری بر میزان سیاه شدن و جوانه زدن تخمک‌ها اثر معنی­داری داشت، اما روی کالوس‌دهی، بزرگ‌شدن و متلاشی‌شدن تخمک‌ها تاثیر معنی­داری نداشت. والد پدری بیدانه سفید باعث افزایش درصد سیاه شدن تخمک‌ها و کاهش جوانه‌زنی آن‌ها در مقایسه با خودگرده‌افشانی شد. والد پدری دانه‌دار در تلاقی‌های مورد آزمایش اثرات متفاوتی را نشان داد. در مقایسه با خودگرده‌افشانی، دیزماری جوانه­زنی تخمک‌ها را افزایش داد ولی مهدیخانی در این رابطه اثر معنی‌داری نشان نداد. به­طور کلی، ژنوتیپ هر دو والد مادری و پدری بر نجات جنین انگورهای استنواسپرموکارپ موثر بودند.